Koekoek!

Nou, het was weer twee weken geleden en jullie konden toch echt wel een blog verwachten met deze titel. Reden is dat er zojuist een toets was over onderhandelingsstrategie. Zelfs de Chilenen vonden het tentamen veel te groot, kun je nagaan als je nog niet op supersnelheid in het Spaans denkt en schrijft.

Nouja, even een resumé van de afgelopen twee weken. Het was dus vrij druk omdat het deze week 'semana de pruebas' ofwel de oldskool 'toetsweek' was. Daar moest dus oprecht wel even voor gestudeerd worden. Daarnaast moest vorige week een paper geschreven worden van 1500 woorden in het Spaans. Ook dat kost dus vrij veel tijd. Het goede hiervan is dat mijn Spaans weer flink is verbeterd en dat is positief.

Wat is er verder gebeurd? Eigenlijk niet zoveel super noemenswaardigs voor de lezers hoewel dit het niet minder mooi maak voor mij. Het gaat dan dus om de mooie feesten in Bellavista of een afscheidsfeest van één van de werkenden van het Hostel, uit het begin van mijn reis. Daarnaast is het vrij geniaal dat ik ook steeds meer Chilenen ken waardoor ik ook barretjes, en wat meer 'bruine café's' in de, ook wat minder goede wijken van Santiago. Voorbeeldje die aantoont dat één zo'n café in een iets minder dure wijk lag: op een zeker moment, volledig uit het niets voel ik iets tegen mijn rug aanduwen terwijl ik rustig zit te chillen met een paar vrienden. Na een paar seconden draai ik me om en zie ik opeens twee dames, nouja dames, een authentieke bitchfight houden inclusief handtasjes en nagels als wapens. Daar kan ik dan dus eigenlijk wel omlachen. Eveneens briljant waren de terremoto's daar, waar ze 7 (!) verschillende alcoholische dranken in wisten te stoppen. Man, dan heb je dus niet veel nodig.

Ook aardig om te vermelden is dat er gister een studentendemonstratie was hier in Santiago. Ze betalen zich namelijk hier helemaal scheel om te kunnen studeren (wij Nederlanders zijn echt verwend wat dat betreft, geloof me). Ook hebben ze hier geen Maliveld maar marcheren ze vrolijk door de straten om ergens te eindigen alwaar ze de politie een pak rammel proberen te geven. Slecht nieuws voor ze want het laatste wat je hier wilt is ruzie met de politie hebben, zo heb ik me laten vertellen. Maar om even te vergelijken hoe actiebereid ze hier zijn. Door het gehele land gingen 250000 man de straat op op een populatie dat ongeveer zo groot is als Nederland. Dat leidt dan ook onvermijdelijk tot vandalisme. Tja, niet goed te keuren maar studeren is hier achterlijk duur.

Tot zover Chili actualiteit, binnenkort vermoedelijk weer wat spannendere verhalen met mooie uitstapjes.

De groeten.